به گزارش «راهبرد معاصر»؛ طولانی شدن شدن بحران اوکراین و وضع تحریم بیسابقه علیه مسکو از سوی غرب سبب کمبود و افزایش قیمت منابع هیدروکربنی در بازارهای انرژی شده است. به دلیل وابستگی گازی قاره سبز به روسیه بحران بیسابقه برای کشورهای اروپایی (پس از دهه 1970 میلادی) در حوزه امنیت انرژی و تأمین نیازهای صنعتی-خانگی به وجود آمده است. برهمین اساس بروکسل به همراه تروئیکای اروپایی علاوه بر رایزنی با طرف های منازعه اوکراین برای کاهش تنشها و تداوم انتقال مسیر انرژی از مسکو به سمت قاره سبز، به دنبال یافتن جایگزینهای مطمئن در نقاط مختلف جهان، برای تأمین امنیت انرژی خود هستند.
در جدیدترین دور از تکاپوی اروپاییها برای یافتن منابع جدید گازی، انگلیس و اسپانیا در مسقط و فرانسه و ایتالیا در الجزیره به دنبال حل این ابر چالش هستند. پیش تر اروپاییها برای تأمین گاز خود برای فصل سرما به سراغ قطر، جمهوری آذربایجان، آمریکا، نروژ و حتی هلند رفته بودند، اما به نظر می آید خلاء حضور گاز روسیه در قاره سبز به این سادگیها پر نمیشود.
پیش تر شرکت توتال فرانسه در قالب کنسرسیومی با حضور شرکتهای ایتالیایی-آمریکایی قراردادی 25 ساله برای تولید مشترک نفت و گاز در جنوب شرقی الجزایر به ارزش 4 میلیارد دلار امضا کرده بود
مسقط به دلیل افزایش ضرب آهنگ اکتشفات و پروژههای خود با همکاری شرکتهای «شل» و «توتال» به تولید گاز خود شدت بخشیده و پیشرفت قابل توجهی در زمینه صادرات داشته است. تا پایان سال جاری میلادی مجموع ذخائر گازی عمان به 23 تریلیون فوت مکعب رسیده است. طبق گزارش منتشر شده از سوی سازمان «چارچوب صادرات نفت عربی» این سلطان نشین در می2022 با رشدی 11.5درصدی 2.9 میلیون تن گاز LNG تولید کرده است. با افزایش روز افزون بحران انرژی در اروپا، صادرات گاز عمان به قاره سبز افزایش یافت. طبق آمارهای منتشر شده در سال 2022 میزان صادرات گاز عمان به اروپا هشت درصد رشد داشته است.
18 آگوست روزنامه سعودی «الطاقه» در گزارشی فاش کرد، انگلیس به دنبال پیوستن به جمع مشتریان گازی عمان است. در این گزارش آمده است، لندن اواخر ماه جاری محموله گاز LNG از مبدأ استرالیا و عمان دریافت خواهد کرد. اسپانیا دیگر مشتری گاز سلطان نشین عمان است. در سال 2022 بیشتر محمولههای LNG عمان به سمت اسپانیا صادر شد، البته مسقط باید به این نکته توجه کند ورود به بازار انرژی اروپا و پر کردن جای روسیه میتواند پیامدهای سیاسی-امنیتی جدی برای این کشور داشته باشد.
الجزایر، دیگر مقصد اروپاییها برای یافتن منابع گاز بود. هماکنون این کشور بزرگترین صادرکننده گاز در آفریقاست که 11 درصد گاز قاره اروپا را تأمین میکند. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه در سفر به الجزیره به دنبال افزایش واردات گاز از این کشور بود. به گزارش بلومبرگ، این رقم میتواند تا 50 درصد افزایش یابد. روزنامه لوموند فرانسه هدف از سفر مکرون به الجزایر را متنوع کردن منابع گازی اروپا عنوان کرد. همچنین در این سفر شرکت برق Engie SA به دنبال توافق با دولت الجزایر برای افزایش واردات گاز طبیعی بود.
در قرارداد به روز شده میان این شرکت و دولت الجزایر قرار است قیمت فروش گاز براساس قیمت بازار تا سال 2024 محاسبه شود. همچنین دو طرف توافق کردند تا علاوه بر کاهش سهم منابع کربنی به سمت منابع جدید به ویژه در حوزه انرژی هیدروژنی حرکت کنند. هماکنون فرانسه حدود هشت درصد از گاز خود را از الجزایر تأمین میکند. فرانسه نیز برای رهایی از کابوس کمبود انرژی در فصل سرما به دنبال یافتن کشورهای جایگزین است تا بتواند سهم 24 درصد روسیه از چرخه تأمین گاز این کشور را جبران کند.
پیش تر شرکت توتال فرانسه در قالب کنسرسیومی با حضور شرکتهای ایتالیایی-آمریکایی قراردادی 25 ساله برای تولید مشترک نفت و گاز در جنوب شرقی الجزایر به ارزش 4 میلیارد دلار امضا کرده بود. مکرون در این سفر با رد شایعه رقابت میان پاریس و رم بر سر منابع گاز الجزایر، هرگونه افزایش صادرات گاز به ایتالیا (افزایش 4 میلیارد متر مکعب) را به نفع اروپا دانست.
از 6 ماه پیش تاکنون کشورهای اروپایی برای کاهش وابستگی خود به منابع گازی روسیه و زیر فشار قرار دادن این کشور تمام تمرکز خود را روی توافق با سایر کشورهای برای تأمین نیازهای بازارهای اروپا قرار دادند
هماکنون ایتالیا بیشتر نیاز خود به گاز طبیعی را از خارج از این کشور تأمین میکند که روسیه سهم 45 درصد در این بازار دارد. حال با افزایش تحریمهای غرب علیه روسیه دولتمردان ایتالیایی نیز باید به مانند سایر همتایان خود به مانند دون کیشوت به دنبال منابع گازی جدید باشند؛ زیرا زمستان در راه است.
از 6 ماه پیش تاکنون کشورهای اروپایی برای کاهش وابستگی خود به منابع گازی روسیه و زیر فشار قرار دادن این کشور تمام تمرکز خود را روی توافق با سایر کشورهای برای تأمین نیازهای بازارهای اروپا قرار دادند. برخی قدرتهای صنعتی اروپا که مانند آلمان و فرانسه به دلیل وابستگی شدید به منابع گازی روسیه به دنبال میانجیگری و پایان جنگ در اوکراین هستند، اما منافع آمریکا ایجاب میکند تا بحران اوکراین روندی فرسایشی پیدا کند تا به این وسیله زمینه تضعیف اقتصاد ملی روسیه فراهم شود؛ حتی اگر این سیاست به قیمت بحران بیسابقه انرژی در قاره سبز باشد.
در چنین شرایطی کشورهای اروپایی مجبورند تا دولتمردان، سازمانها و شرکتهای خصوصی خود را راهی مناطق مختلف جهان به ویژه غرب آسیا و شمال آفریقا کنند تا بتوانند «زمستان سرد» امسال را به سلامت پشت سر بگذرانند.